Muzyczne metamorfozy w Zamku Kazimierzowskim: Kantata inspirowana Owidiuszem

W sali widowiskowej Zamku Kazimierzowskiego w Przemyślu odbyło się niecodzienne wydarzenie artystyczne – koncert, podczas którego zaprezentowano nowoczesną kantatę wokalno-instrumentalną zatytułowaną „Metamorfozy”. Utwór ten, stworzony przez Dominika Lasotę, czerpie inspiracje z dzieła Owidiusza, eksplorując temat przemian zarówno w kontekście kulturowym i historycznym, jak i w wymiarze osobistym, odzwierciedlając głębokie ludzkie transformacje.

Kompozycyjna budowa kantaty

„Metamorfozy” to kantata składająca się z szesnastu części, które razem tworzą zwartą i klamrową strukturę kompozycyjną. Pierwsza i ostatnia część kantaty stanowią symboliczne ramy, podkreślając tematy odrodzenia i nieustannego ruchu. Poszczególne segmenty ukazują różnorodność muzyczną, od intymnych, kontemplacyjnych fragmentów po pełne dramatyzmu sceny, które przypominają teatr dźwiękowy.

Muzyczne inspiracje i styl

Warstwa muzyczna „Metamorfoz” to złożona mieszanka tradycji z nowoczesnością. Kompozytor z finezją łączy odniesienia do polskiej muzyki i elementów etnicznych z wpływami muzyki ilustracyjnej i stylizacjami dawnych epok. W utworze można usłyszeć inspiracje chorałem, polifonią barokową oraz romantycznym ekspresjonizmem. Taka wielowarstwowa struktura tworzy bogaty muzyczny świat, w którym przeszłość i teraźniejszość wzajemnie się przenikają, odzwierciedlając temat „metamorfozy”.

Wykonawcy i instrumentarium

Wykonanie kantaty wymagało zróżnicowanej obsady instrumentalnej, co nadawało kompozycji szeroką paletę dźwięków. Kameralne fragmenty przeplatały się z monumentalnymi kulminacjami orkiestralno-chóralnymi, budując intensywne kontrasty emocjonalne. W koncercie udział wzięli muzycy z Orkiestry ArtEnsemble Resovia, w tym flet, klarnet, skrzypce, wiolonczela, dwa akordeony oraz fortepian, a także żeński zespół wokalny Studenckiego Koła Artystyczno-Naukowego Dyrygentury Chóralnej Wydziału Muzyki UR. Solista, tenor Jacek Ścibor, dopełnił brzmienie kompozycji, nadając jej szczególną głębię.

Język i jego znaczenie

Tekst kantaty prezentowany był w języku łacińskim, co nadało utworowi uniwersalny, ponadczasowy charakter. Ten wybór językowy nawiązywał do tradycji europejskiej kultury, harmonijnie współgrając z nowoczesnym językiem muzycznym Lasoty. Delikatne brzmienie żeńskich głosów wprowadziło słuchaczy w aurę mistycyzmu i duchowego uniesienia, podkreślając emocjonalną głębię dzieła.

Rola dyrygentki

Całe wykonanie nadzorowała dyrygentka Anna Marek-Kamińska, której precyzyjne prowadzenie oraz wrażliwość muzyczna wydobyły z utworu pełnię dramaturgii i wielowarstwowości. Jej umiejętność wyczucia formy znacząco wzbogaciła odbiór kantaty, czyniąc koncert niezapomnianym przeżyciem dla słuchaczy.

Źródło: facebook.com/pckinzamek